为几个铜板Jing打细算,如今面对家大业大的将军府也面不改色。不得不说成长得真快,真怀念那个护钱如护崽子般的乔柯。”
“是夫君教得好。”乔柯微笑抬头看向沈晫,“名师出高徒嘛。对不对?”
“对!”沈晫瞧着乔柯脖颈处毛茸茸心痒。心念一动,他扑过去贴在乔柯身上乱揉。
“你自己衣服上也有毛茸茸,做什么揉我的。”乔柯抗议道,“我没法看账簿了。”
“那就不看了。”沈晫毫不留情一把丢开账簿,“我的好夫郎累了,休息休息。”
既然夫君说休息,乔柯便休息。他窝进沈晫怀里蹭蹭道:“悠儿半岁了。”
浮生几人瞧见主子腻歪,退出去守在外面。好在管事们交完账簿离开,不然有得等。
沈晫环抱住乔柯一笑,回想以往感慨:“时间过得真快啊。已经过去两年了。”
从相遇到相知相爱,短短两年他们经历了很多事情。两年前初遇时,他们岂会想到与彼此走到如今。乔柯抱紧沈晫的手,曾经的痛苦艰难仿佛前世那般遥远,若没遇到夫君……若他当时路过山间小道时没有救起夫君……他大概就没有现在的幸福了吧。夫君……
温情脉脉,属于他们两人的时刻。世上没有如果,事情发生了就是发生了……
过年大户人家有很多习俗,沈晫能躲就躲,还拉着乔柯欢欢喜喜一起躲。转眼至除夕。
除夕到初一皇上封笔,宫中紧锣密鼓筹备年宴。沈晫在出席年宴的名单中,他推脱身体不适并未进宫赴宴。初一的将军府十分热闹,但凡沾亲带故的亲戚都会前来拜年,刷存在感。
乔柯抱着孩子坐在热闹的花厅,沈晫陪坐在旁边。不少亲戚前来向沈夫人拜年,沈晫借此大致弄清楚将军府的嫡系一脉。嫡系一脉为沈雄才、沈风凛、沈宇轩三兄弟。沈雄才正妻沈夫人,妾室风煦、秦潇。沈风凛正妻过世,妾室邓芣蓝。沈宇轩未娶正妻,妾室房惜儿。
沈雄才膝下四子一女。嫡长子沈不凡,也就是如今的沈晫。二十二岁,夫郎乔柯,嫡子沈悠。庶次子沈不惑,十九岁,正妻伊宛约,乃伊家嫡女。庶三子沈不拘,十八岁,正妻胡溪溪,为胡家嫡女。庶四子沈不涯,十六岁,未成亲。嫡五女沈韵,十四岁,未成亲。
伊、胡两家皆在朝为官,坚定的将军党。沈风凛膝下三子一女。庶长子沈不羡,十九岁,未成亲。嫡次女沈雅,十七岁,未成亲。庶三子沈不惧,十二岁。庶四子沈不迫,九岁。沈宇轩膝下一子一女。庶长子沈不夜,十七岁,未成亲。庶次女沈思香,十五岁,未成亲。
将军府的嫡系已人口不少,旁系更枝繁叶茂。沈晫翘着二郎腿吃花生,不断有人上前敬拜他已分不清谁是谁,脸盲症发作。此时,一位穿着素雅的中年哥儿领着位女子过来,他们先拜沈夫人,而后拜沈晫与乔柯。乔柯愣住,倒是第一次被人尊敬。沈晫勾起笑,聪明……
中年哥儿拜完起身,大大方方正视沈晫:“我家女儿年十五,望大少爷许个好人家。”
众人哗然,天下人皆知婚姻嫁娶之事多为后宅安排,按理来说应当向沈夫人求许好人家。很多人不解,为何这位哥儿要大庭广众之下求沈晫。乔柯看向沈晫,紧张等答案。
沈晫剥开手里的花生,视线移向中年哥儿身后的女子道:“你叫什么名字?”
女子清丽一笑,福身回答:“大堂哥,我叫沈知倾。”
点点头,沈晫丢颗花生米到嘴里:“行,我会帮你看看的。我喜欢知情识趣的人。”
“小人沈林氏谢大少爷。”中年哥儿沈林氏跪下给沈晫和乔柯磕头,沈知倾亦如是。
沈夫人皱眉不悦:“不涯、不羡、不夜年岁不小了,韵儿、雅儿、思香也是时候说亲了。此事我一同办吧。不凡乃朝中大臣,哪有闲工夫管这些鸡毛蒜皮的小事。”
不少人暗笑,笑沈林氏偷鸡不成蚀把米。闹这么一出得罪沈夫人,亲事没着落了。
沈晫笑笑道:“母亲,我最近闲得很。没想到弟弟妹妹都到成亲的年纪,是我这个做大哥的失职。此事不劳母亲Cao心,我会为弟弟妹妹们相看的。母亲还是在家养花喝茶吧。”
脑子里闪过一个有趣的点子,沈晫跃跃欲试。梁兄好像是单身……他露出和善的笑。
“不凡,你是朝廷重臣,怎可为后宅之事分心。”沈夫人不赞同道,“胡闹。”
“母亲教训得是。”沈晫笑眯眯道,“那就由我的夫郎办吧。如今他掌管府中事务,为弟弟妹妹们相看人家乃分内之事。我的好夫郎,你可要擦亮眼睛好好看哦。”
乔柯无奈一笑:“知道了。成亲是大事,我定会好好相看。夫君,你就放心吧。”
调皮。沈晫眼眸宠溺,他办或乔柯办都一样。反正到时他请假到场就是,肯定很好玩。
见沈晫与乔柯一唱一和,沈夫人气恼却没办法,他总不能跟自己儿子对着干。随他们去吧,等他们摔了跟头,自会来求她。当相看人家是那么容易的事吗?那可